Mr Snaki & Star Foods

Cześć

Znajdziecie tutaj spis wszystkich dostępnych kiedyś kolekcji w chipsach mr snaki (uporządkowanych w kolejności występowania po sobie.

19 grudnia 2005 r. Star Foods zostało przejęte przez koncern PepsiCo^[1]. Nowy właściciel zachował najpopularniejsze marki przejmowanej firmy. Ich produkcją zajmuje się obecne spółka-córka PepsiCo wytwarzająca słone przekąski, Frito Lay Polska. (źródło : Wikipedia)

Sprytni marketingowcy odkryli, że opakowania słonych przekąsek, wypełnionych głównie powietrzem są dobrym miejscem do umieszczania tam rozmaitych gadżetów, które przyciągałyby uwagę dzieciaków i skłaniały ich do zakupu. I tak w latach 90. i na początku kolejnej dekady w paczkach znaleźć można było tatuaże, zabawki, nawet pieniądze. Ale najbardziej poszukiwane były żetony, plastikowe bądź tekturowe krążki, zwane u nas tazosami (Tazo). Ta nazwa handlowa zarejestrowana była przez firmę Frito Lay, która była pionierem takiej formy promocji w Polsce. O tazosach z Lays’ów będzie okazja opowiedzieć przy innej okazji. Dziś skupimy się na gadżetach z produktów ich największej ówczesnej konkurencji na polskim rynku, firmy Star Foods z Tomaszowa Mazowieckiego.

Star Foods rozpoczęła swoją działalność tuż po upadku komuny. W ofercie miała zarówno chipsy ziemniaczane, jak i chrupki kukurydziane. Te pierwsze sprzedawano pod marką Star Chips (w ofercie smakowej m.in. solone, bekonowe, paprykowe. Chyba też cebulowe?). Swoje chrupki Star Foods firmowała nazwą Snacks, która na opakowaniu poprzedzona była angielską nazwą odpowiedniego smaku (orzechowe Nut Snacks, serowe Cheese Snacks, Bacon Snacks o smaku boczku, Pizza Snacks, ziemniaczano-serowe Special Snacks i Magic Snacks “o specjalnym smaku sera i pomidorów”. Sądząc po poniższej reklamie, był jeszcze jeden, ale go nie pamiętam – pomożecie? :)). “Snaki” pamiętam zdecydowanie lepiej niż Star Chips, bo smakowały mi o wiele bardziej. W dodatku charakteryzowały się odlotowymi rysunkami na opakowaniach i atrakcyjnymi kształtami samych chrupek.

Kupowało się je jednak przede wszystkim dla żetonów. Mniej więcej w 1996 roku w paczkach Star Chipsów i Snacków pojawiły się tekturowe krążki z wizerunkami zwierząt. Do zebrania było ich 60 – od antylopy do żyrafy. Wokół rysunków umieszczono informacje o takich parametrach zwierząt, jak szybkość, długość życia i waga ciała. Dzięki nim można było nie tylko zbierać żetony, ale i grać, na zasadzie karcianej “wojny”. Gracze prowadzili “walki” zwierząt na podstawie określonego wcześniej parametru – posiadacz żetonu z większym parametrem zwyciężał i zabierał krążek. I tak płetwal błękitny pokonywał jamnika masą ciała, ale przegrywał szybkością. Na odwrocie widniał zagadkowy napis “Szukaj żetonu z nominałem”. Nigdy nie widziałem takiego żetonu z nominałem – ponoć można było takowy wymienić jakoś na nagrody, ale to jedna z tajemnic dzieciństwa…

Państwa Europy żetony 3 . Dziś wydają się swoistym znakiem czasów – oglądając je z perspektywy dwóch dekad można zauważyć, że trochę w Europie się pozmieniało. Kilka państw zmieniło swoje flagi – żetony z Bośnią, Białorusią i Macedonią prezentują historyczne już flagi, używane w tych krajach na początku lat 90. Z drugiej strony projektanci wykazali się podziwu godną dalekowzrocznością – w zestawie nie było Jugosławii. Stworzono osobne żetony dla Serbii i Czarnogóry, choć kraje te stanowią odrębne państwa dopiero od 2008 roku! Dodam jeszcze, że w wyniku błędów drukarskich niektóre flagi prezentują się dość osobliwie – przez lata nie mogłem zrozumieć, dlaczego Cypr ma na żetonie żółty płat flagi, a turecki półksiężyc ma tę samą barwę zamiast białej. Długo też byłem przekonany, że Łotwa ma flagę z pasami brązowymi, jak na żetonie, choć w rzeczywistości są one ciemnoczerwone (niemalże bordowe) i mają większą szerokość.

Żetony, podobnie jak w przypadku poprzedniej serii, zawierały ciekawe informacje o państwach, takie jak powierzchnia, ludność i najwyższy szczyt. “Flagami” także można było grać – Wielka Brytania pokonywała Liechtenstein liczbą ludności, ale już nie, gdy grało się na szczyty. Za to Rosja DSCF5234 była najpotężniejszym żetonem, bo wygrywała w każdej kategorii… Zresztą, żetonami bawiłem się na dziesiątki różnych sposobów. Pamiętam, że w czasie igrzysk w Nagano bawiłem się w turniej skoków narciarskich – żetony imitowały skoczków, a ja “zjeżdżałem” nimi z oparcia wersalki… Kawałki tektury z flagami były moją ukochaną zabawką. Udało mi się zebrać 30 (niestety, kilka lat później zgubiłem Belgię). Jak się jeszcze przekonacie, z reguły nie wyrzucam pamiątek dzieciństwa, więc wciąż je mam – a nawet jeszcze więcej! Choć przez lata nie wierzyłem, że to się zdarzy, dzięki przyjaciołom i internetowi udało mi się skompletować kolekcję wszystkich 46 sztuk! Nie trzeba dodawać, że cieszyłem się wtedy… jak dziecko!